ریزش مو در زنان

هر دختر یا زنی می تواند تحت تأثیر ریزش مو قرار گیرد ، اما در گروه های خاصی شیوع بیشتری دارد. ریزش طبیعی مو در روز حدود 50-100 تار مو است. علل ریزش بیش از حد مو از وراثت گرفته تا شرایط پزشکی تا مسائل مربوط به یک ظاهر طراحی شده است.

ریزش مو در زنان چیست؟

ریزش مو در زنان فقط این است - وقتی خانمی دچار ریزش شدید موی غیرمنتظره می شود. به طور کلی ، افراد از 50 تا 100 مو در روز می ریزند. ریزش مو بخشی از تعادل طبیعی است - بعضی از موها در حالی که برخی دیگر رشد می کنند می ریزند. وقتی تعادل قطع می شود - وقتی مو می ریزد و مو کمتری رشد می کند - ریزش مو اتفاق می افتد. ریزش مو با ریزش مو متفاوت است. نام پزشکی ریزش مو آلوپسی است.

مو سه چرخه را طی می کند:

• مرحله آناژن (مرحله رشد) می تواند از دو سال تا هشت سال طول بکشد. این مرحله به طور کلی به حدود 85 تا 90 درصد از موهای سر شما اشاره دارد.

• مرحله کاتاژن (مرحله گذار) زمانی است که فولیکول های مو کوچک می شوند و حدود دو تا سه هفته طول می کشد.

• مرحله تلوژن (مرحله استراحت) حدود دو تا چهار ماه طول می کشد. در پایان این مرحله ، موها می ریزند.

ریزش مو در زنان چقدر رایج است؟

بسیاری از مردم تصور می کنند ریزش مو فقط در مردان تأثیر می گذارد. با این حال ، تخمین زده می شود که بیش از 50٪ از زنان دچار ریزش موی محسوسی می شوند. مهمترین علت ریزش مو در زنان ریزش موی زنان است (FPHL) ، که حدود 30 میلیون زن در ایالات متحده را تحت تأثیر قرار می دهد.

چه کسانی تحت تأثیر ریزش مو در زنان قرار می گیرند؟

هر دختر یا زنی می تواند تحت تأثیر ریزش مو قرار گیرد. با این حال ، معمولاً در موارد زیر شایع است:

• زنان بالای 40 سال

• زنانی که تازه به دنیا آمده اند

• زنانی که شیمی درمانی کرده اند و کسانی که تحت تأثیر سایر داروها قرار گرفته اند

• زنانی که اغلب موهایی دارند که موها را می کشد (مانند دم اسبی تنگ یا گره های تنگ) یا از مواد شیمیایی سخت روی موهای خود استفاده می کنند.

چه عواملی باعث ریزش مو در زنان (علل ریزش موی زنان) می شود؟

• سابقه خانوادگی (وراثت): باعث نازک شدن موهای بالای سر می شود. این نوع ریزش مو ریزش مدل زنانه است. (FPHL آلوپسی آندروژنتیک یا آلوپسی آندروژنیک نیز نامیده می شود.) این نوع موها معمولاً هنگام از دست رفتن استروژن در دوران یائسگی بدتر می شوند.

• مدل مو: وقتی مدل مو به گونه ای ریشه می گیرد که باعث دمیدن ریشه می شود ، باعث ریزش مو می شود ، مانند دم اسبی ، نوارهای بافتنی یا ردیف های ذرت. به این نوع ریزش مو ، آلوپسی کششی گفته می شود. اگر فولیکول های مو آسیب ببینند ، ریزش آن می تواند دائمی باشد.

• استرس یا شوک شدید به بدن: باعث ریزش موی موقتی می شود. این دسته شامل مواردی مانند کاهش وزن زیاد ، جراحی ، بیماری و بچه دار شدن است. به این نوع ریزش مو تلوژن افلوویوم گفته می شود. در مرحله استراحت برای مو اتفاق می افتد.

• مواد سمی ، از جمله شیمی درمانی ، پرتودرمانی و برخی داروها: باعث ریزش ناگهانی مو می شود که می تواند در هر نقطه از بدن رخ دهد. به این نوع ریزش مو آناژن افلوویوم گفته می شود. برای مو در مرحله رشد اتفاق می افتد. گاهی اوقات ، اگر ریشه های مو آسیب ببینند ، این نوع ریزش می تواند دائمی باشد.

• سایر شرایط پزشکی:

o آلوپسی آره آتا یک بیماری پوستی خود ایمنی است که باعث ریزش موهای تکه ای روی سر و احتمالاً مکان های دیگر بدن می شود. معمولاً دائمی نیست.

چه رابطه ای بین ریزش مو در زنان و یائسگی وجود دارد؟

در دوران یائسگی ، ممکن است یکی از دو مورد اتفاق بیفتد که با موهای شما اتفاق می افتد. ممکن است موهای خود را از جایی که قبلاً ندارید شروع کنید. یا ممکن است ببینید موهای شما شروع به نازک شدن می کند. یک دلیل ممکن است تغییر سطح هورمون ها در دوران یائسگی باشد. سطح استروژن و پروژسترون کاهش می یابد ، به این معنی که اثرات آندروژن ها ، هورمون های مردانه افزایش می یابد. عوامل دیگر مانند استرس ، رژیم غذایی و وراثت ممکن است در ریزش مو نقش داشته باشند.

روند پیری ممکن است به این معنا باشد که برخی از زنان با ریزش موی زنان (FPHL) روبرو می شوند. به این حالت آلوپسی آندروژنتیک یا آلوپسی آندروژنیک نیز گفته می شود. این نوع ریزش مو ممکن است به دلیل تغییرات هورمون بدتر شود.

در دوران یائسگی و بعد از آن ، موها ممکن است ظریف (نازک تر) شوند زیرا فولیکول های مو کوچک می شوند. موها در این موارد با سرعت کمتری رشد می کنند و راحت می ریزند. FPHL اغلب به این معنی است که موهای کم پشت در تاج و بالای سر قرار دارد.

ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شما یک معاینه دقیق انجام می دهد و یک تاریخچه دقیق را برای کمک به شما در مقابله با تغییرات رشد مو انجام می دهد. ممکن است شما را وادار کنند که سطح آهن یا سطح هورمون تیروئید خود را آزمایش کنند. اگر مشخص شود که آنچه مصرف می کنید در ریزش یا رشد مو تأثیر دارد ، داروهای شما تغییر می یابد.

آنتی آندروژن ها ممکن است برای موهای زائد (هیرسوتیسم) یا ریزش مو تجویز شوند ، اما مطالعات در مورد مصرف آن هنوز روشن نیست. برای ریزش مو ، لوسیون یا شامپو ماینوکسیدیل همراه با داروهای ضد آندروژن مانند اسپیرونولاکتون یک روش است. مورد دیگر استفاده از شامپوهای ضد شوره همراه با موادی مانند کتوکونازول و روی پیریتیون است. همچنین ممکن است به شما گفته شود مواردی را امتحان کنید که در واقع ریزش مو را ترمیم نمی کنند اما به شما اجازه می دهند آن را پنهان کنید.

اگر از قبل برای علائم یائسگی از هورمون درمانی (HT) استفاده می کنید ، ممکن است شاهد بهبود وضعیت موهای خود باشید. با این حال ، HT فقط برای درمان ریزش مو توصیه نمی شود.

علائم یا نشانه های ریزش مو در زنان چیست؟

• مشاهده ریزش روزانه مو یا روی برس ، روی زمین ، دوش ، بالش یا سینک ظرفشویی

• دیدن تکه های قابل توجهی از موهای نازک تر یا از دست رفته ، از جمله قسمتی در بالای سر که پهن می شود

• داشتن دم اسبی کوچکتر

• دیدن ریزش مو

پزشک چگونه ریزش مو در زنان را تشخیص می دهد؟

اگر نگران ریزش مو هستید با پزشک تماس بگیرید. یک متخصص پوست می تواند به شما در تشخیص یا درمان ریزش مو کمک کند. پزشک سوابق پزشکی را برای شما در نظر خواهد گرفت که شامل سوالات درباره مواردی از قبیل:

• چه داروها و / یا مکمل هایی را مصرف می کنید

• چه نوع غذایی می خورید (پروتئین برای رشد مو مهم است)

• آنچه ممکن است از نظر موقعیت های استرس زا در زندگی شما رخ دهد

• کدام یک از اعضای خانواده ممکن است ریزش مو داشته باشند

• شما چه نوع مدل مویی را ترجیح می دهید و از محصولات و فرآیندهای مراقبت از مو استفاده کرده اید

• این که آیا شما عادت دارید موهای خود را بیرون بکشید یا نه (تریکوتیلومانیا)

پس از بررسی این اطلاعات ، پزشک ممکن است آزمایش های خاصی را انجام دهد یا از آنها دستور دهد:

• کشیدن موهای ملایم برای تعیین اینکه چه تعداد از موها بیرون می آیند

• آزمایش خون برای بررسی سطح ویتامین و مواد معدنی (مانند ویتامین D ، ویتامین B ، روی و آهن) و سطح هورمون ها (از جمله تیروئید و هورمون های جنسی)

• معاینه پوست سر در زیر میکروسکوپ

• بیوپسی پوست سر برای برداشتن و بررسی یک تکه بسیار کوچک از بافت

ریزش مو در زنان چگونه درمان می شود؟ درمان ریزش موی زنان

درمان به علت ریزش مو بستگی دارد.

• در مواردی که از دست دادن ناشی از استرس یا تغییرات هورمونی مانند بارداری باشد ، ممکن است نیازی به درمان نباشد. ریزش مو پس از مدتی متوقف می شود.

• در مواردی که ریزش مو به دلیل شیوه های حالت دهی مو است ، مانند نوارهای کش دار یا دم اسبی یا برخی مواد شیمیایی ، درمان بستگی به انجام ندادن کارهایی دارد که باعث آسیب شده است.

• در مواردی که به دلیل کمبود تغذیه ای هستند ، ممکن است به شما گفته شود که از مکمل ها استفاده کنید. به عنوان مثال ، ممکن است به شما گفته شود که روزانه یک مولتی ویتامین و 3-5 میلی گرم بیوتین مصرف کنید.

• ماینوکسیدیل (Rogaine®) برای درمان FPHL تأیید شده است. محلول 2٪ یا 5٪ را می توانید در فروشگاه ها خریداری کنید. با این حال ، شما باید دقیقاً دستورالعمل ها را دنبال کنید و به طور نامحدود از محصول استفاده کنید.

• لیزر کم نور HairMax Lasercomb® برای درمان FPHL توسط FDA آمریکا تأیید شده است. یکی دیگر از محصولات لیزر مورد تأیید FDA کلاه ایمنی Theradome LH80 PRO® است.

• سایر داروهایی که برای ریزش مو در زنان مورد مطالعه قرار گرفته ، اما تأیید نشده اند ، عبارتند از:

o اسپیرونولاکتون و سایر ضد آندروژن ها

o فیناستراید و دیگر مهارکننده های آنزیم آلفا ردوکتاز

o استروژن ها

o آنالوگهای پروستاگلاندین

o استروئیدها

o درمان های سبک

توجه به این نکته مهم است که زنان یائسه نباید از داروهایی برای درمان ریزش مو بدون استفاده از روش پیشگیری از بارداری استفاده کنند. بسیاری از داروها از جمله ماینوکسیدیل و فیناستراید برای زنان باردار یا زنانی که می خواهند باردار شوند بی خطر نیستند.

• جراحی کاشت مو گزینه دیگری است. تکه های کوچکی از پوست سر با فولیکول های مو از پشت سر گرفته شده و به شکاف هایی در مناطق طاسی منتقل می شوند. مشکلات احتمالی این روش درمانی شامل خطرات معمول جراحی مانند عفونت ، مانند فولیکولیت و از بین رفتن شوک است - جایی که مو در ناحیه پیوند می ریزد. در مواردی که نواحی طاس زیاد باشد ، ممکن است تلاش برای یافتن موی کافی برای کاشت مشکل باشد. علاوه بر این ، جراحی می تواند هزینه بر باشد و معمولاً تحت پوشش بیمه نیست.

• تزریق چیزی به نام پلاسمای غنی از پروتئین (PRP) نیز برای تشویق رشد مو انجام شده است. پی آر پی معمولاً از خون گرفته شده از بیمار ساخته می شود. پلاکت ها برداشته و غلیظ می شوند و سپس برای تزریق دوباره به خون اضافه می شوند.

• چگونه می توان از ریزش مو در زنان جلوگیری کرد؟

• جلوگیری از ریزش مو زمانی که به دلیل بیماری ، پیری ، وراثت یا عوامل استرس زای جسمی مانند آسیب ها باشد امکان پذیر نیست. با اجتناب از این موارد می توانید از ریزش مو ناشی از مواد شیمیایی سوزاننده یا مدل موهای تنگ جلوگیری کنید. شما ممکن است با داشتن یک رژیم غذایی سالم که مواد مغذی لازم را از نظر ویتامین ها و مواد معدنی تأمین می کند ، از برخی ریزش موها جلوگیری کنید. در صورت سیگار کشیدن می توانید سیگار را ترک کنید.

• پیش آگهی / چشم انداز زنان مبتلا به ریزش مو چیست؟

• در حالی که ریزش مو به خودی خود خطرناک نیست ، زنان مبتلا به ریزش مو از تغییرات ظاهری خود بسیار ناراحت می شوند. این احساسات منفی می تواند بر عزت نفس و زندگی اجتماعی تأثیر بگذارد. مطالعات اخیر نشان می دهد که FPHL می تواند با شرایطی همراه باشد که شامل سندرم متابولیک و دیابت است.

چه نکاتی برای مقابله با ریزش مو در زنان وجود دارد؟

برخی کارها وجود دارد که می توانید به تنهایی انجام دهید. شما می توانید با آرایشگر خود مشورت کنید یا برخی از این موارد را امتحان کنید:

• رنگ آمیزی مو به رشته ها حجم می دهد و باعث می شود موهای شما پرتر باشد.

• ماساژ دادن سر ، مانند موهایی که می شوید ، می تواند جریان خون را به پوست سر و فولیکول های مو تحریک کند.

کوتاه شدن موها و افزودن لایه ها می تواند موهای شما را پرتر نشان دهد.

• استفاده از نوع مناسب شامپو نیز می تواند کمک کند. بدون استفاده از شوینده های سولفات به دنبال شامپویی باشید که حجم آن را افزایش دهد.

• استفاده از نوع مناسب محصول در زمان مناسب نیز می تواند کمک کند. محصولاتی وجود دارند که حجم آنها را اضافه می کنید در حالی که موهایتان هنوز خیس است ، اضافه می کنید. با این حال ، استفاده بیش از حد از محصول می تواند وزن اضافه کند